Aissata Djiby & The Fujirama Blues Band

Bezetting: Aissata Djiby (zang), Koen Van der Gucht (gitaar), Jeffrey Thielens (blues harp, percussion), Dirk Pluim (double bass, backing vocals), Tom De Poorter (gitaar), Kris ‘Krisken’ De Hooghe (drums)
Wanneer: Zaterdag 20 april 2013


Foto's: © Cedric Craps

Aissata Djiby dompelt jazzclub onder in de blues

Als 18-jarige een bluesconcert op gang zingen met een a capella versie van ‘Trouble So Hard’, over ‘The Lord’ en ‘the blues’… je moet het maar doen. Meteen wisten we dat Aissata Djiby over uitzonderlijke stembanden beschikt en de blues met veel naturel benadert.


In de eerste set grasduinde de groep veelal doorheen het klassiekere bluesrepertoire met nummers van Muddy Waters, Junior Wells en Little Walter, maar het werden geen slaafse kopieën. Aissata Djiby en haar musici lieten hun respect voor de oude meesters horen, maar toch werd duidelijk dat er blues anno 21ste eeuw gespeeld werd. Toen in het laatste nummer van de eerste set de duivel om de hoek kwam loeren in ‘Way Down In The Hole’ van Tom Waits begon het te dagen waarom die oude blues zo hedendaags klonk.

In de tweede set werden meer eigen composities gespeeld, met een uitstapje naar de reggae en een flard funk. Had Aissata met haar a capella versie van ‘Trouble So Hard’ al eens rillingen over menige rug doen lopen, met de intieme versie van Bob Dylans ‘To Make You Feel My Love’ deed ze dit weer. Meteen kan de slagzin ‘Nobody  sings Dylan like Dylan’ vervangen worden door ‘Nobody sings Dylan like Aissata’. De kwaliteiten van Dylan als songschrijver kwamen door Aissata’s versie des te meer in de verf te staan. ‘I’ll Follow My Feet’ klonk uiterst poppy en bleek door Aissata zelf te zijn neergepend, die trouwens ondanks haar jonge leeftijd de indruk gaf al jaren op het podium te staan.


Sommige bluessongs gaan over knappe vrouwen die op foute mannen vallen. Gelukkig kan Aissata Djiby een beroep doen op de mannen van The Fujirama Blues Band. Gitaristen Koen Van  der Gucht en Tom De Poorter, harmonicaspeler Jeffrey Thielens, bassist Dirk Pluim en drummer Kris De Hooghe zorgden voor de gepaste muzikale bedding en een uitgekiend geluid, die de vocale kwaliteiten van de zangeres voluit tot hun recht lieten komen.

Het meer dan talrijk opgekomen publiek, riep de musici tot drie keer toe terug. In één van de bisnummers werd de stal van ‘Maggie’s Farm’ (opnieuw Dylan) grondig uitgemest. Aissata Djiby & The Fujirama Blues Band maakten in de Lokerse Jazzklub indruk met hun blues en legden al diegenen die beweren dat de blues dood zou zijn, het zwijgen op. Aissata Djiby benadert de blues een beetje zoals Norah Jones de jazz benadert: met respect voor de grote erfenis van het genre toch vooral een eigen verhaal vertellen, met een open blik en met de wil om op een eerlijke en authentieke manier zo veel mogelijk luisteraars te bekoren.